ஜனநாயகம் என்கிற சொற்பதம் பயன்படுத்தப்படும் நாடுகளில் நிச்சயம் பாராளுமன்ற, மாகாண சபை, உள்ளுராட்சி சபைத் தேர்தல்கள் இடம்பெறுவது வழக்கம். அதுபோன்று 2020ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதமளவில் இலங்கையில் பாராளுமன்றத் தேர்தலொன்று இடம்பெறக் காத்திருக்கிறது. இதற்கு முன்னர் இடம்பெற்ற பாராளுமன்றத் தேர்தல்களைப் பார்க்கின்றபோது ஆளுங்கட்சி, எதிர்க்கட்சி என மாறி மாறி சிங்களக் கட்சிகள் தான் அதிக ஆசனங்களைப் பெற்று வெற்றி பெற்றிருக்கிறார்கள்.
அரசியலமைப்பின் 98(8) உறுப்புரைக்கமைய ஒவ்வொரு தேர்தல் மாவட்டத்திலிருந்தும் அனுப்பப்பட வேண்டிய உறுப்பினர் களின் எண்ணிக்கையின் நிர்ணயம் தேர்தல் ஆணையா ளரால் மேற்கொள்ளப்படுகிறது. மொத்தமாகக் குறித்த தேர்தல் மாவட்டங்களின் வாக்களிப்பின் அடிப்படையில் 196 உறுப்பினர்கள் அனுப்பப்படுகின்றனர். அரசியல மைப்பின் 15ஆவது திருத்தம் அறிமுகம் செய்த, 99 (அ) உறுப்புரை, குறிப்பிட்ட அரசியல் கட்சிகளால் அல்லது சுயேட்சை வேட்பாளர்களால் தேசிய மட்டத்தில் (தேசியப்பட்டியல்) பெறப்பட்ட வாக்குகளின் எண்ணிக் கையை அடிப்படையாகக் கொண்டு 29 உறுப்பினர்கள் தெரிவு செய்யப்பட்டதாக அறிவிக்கப்பட ஏற்பாடு செய்கிறது. இவ்வாறு ஒரே தேர்தலிலேயே மாவட்ட மட்டத்திலும், தேசிய மட்டத்திலும் ஒரு விகிதாசார முறைமையைக் கொண்டிருக்கிறோம்.
இலங்கையில் அங்கீகரிக்கப்பட்ட அரசியல் கட்சிகளின் பட்டியல்
1.அகில இலங்கை தமிழ்க் காங்கிரஸ்
2.அகில இலங்கை தமிழர் மகாசபை
3.எங்கள் மக்கள் சக்தி
4.எமது தேசிய முன்னணி
5.அகில இலங்கை மக்கள் காங்கிரஸ்
6.இலங்கைத் தமிழ் அரசுக் கட்சி
7.ஈழவர் ஜனநாயக முன்னணி
8.ஈழ மக்கள் ஜனநாயகக் கட்சி
9.ஈழ மக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி
10.ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திர முன்னணி
11.ஐக்கிய தேசிய சுதந்திர முன்னணி
12.ஐக்கிய தேசியக் கட்சி
13.ஐக்கிய ஜனநாயக முன்னணி
14.ஜனநாயக ஐக்கிய முன்னணி
15.ஐக்கிய மக்கள் கட்சி
16.எக்சத் லங்கா பொதுஜன பக்ஷய
17.எக்சத் லங்கா மகா சபா கட்சி
18.ஐக்கிய இடதுசாரி முன்னணி
29.ஐக்கிய சோசலிச கட்சி
20.ஐக்கிய சமாதான கூட்டமைப்பு
21.ஒக்கொம வெஸியோ ஒக்கொம ரஜவரு அமைப்பு
22.மலையக மக்கள் முன்னணி
23.தொழிலாளர் தேசிய முன்னணி
24.மக்கள் விடுதலை முன்னணி
25.ஜனநாயக தமிழ் தேசிய கூட்டணி
26.ஜனசெத பெரமுண
27.தேசிய காங்கிரஸ்
28.தேசிய மக்கள் கட்சி
29.தேசிய சுதந்திர முன்னணி
30.ஜாதிக சங்வர்தன பெரமுன
31.தேசிய ஐக்கிய முன்னணி
32.ஜாதிக ஹெல உறுமய
33.தேசிய இனங்களின் ஐக்கியத்துக் கான அமைப்பு
34.தமிழ் மக்கள் விடுதலைப் புலிகள்
35.தமிழர் சமூக ஜனநாயகக் கட்சி
36.தேச விமுக்தி ஜனதா பக்ஷய
37.தமிழ் ஈழ விடுதலை இயக்கம்
38.தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி
39.புதிய ஜனநாயக முன்னணி
40.நவ சம சமாஜக் கட்சி
41.நவ சிஹல உறுமய
42.பிரஜைகள் முன்னணி
43.முன்னிலை சோஷலிஸ கட்சி
44.பொதுசன ஐக்கிய முன்னணி
45.ஜனநாயக ஐக்கிய தேசிய முன்னணி
46.ஜனநாயக மக்கள் முன்னணி
47.ஜனநாயக மக்கள் விடுதலை முன்னணி
48.ஜனநாயக தேசிய இயக்கம்
49.ஜனநாயக தேசிய கூட்டணி
50.ஜனநாயகக் கட்சி
51.ஜனநாயக இடதுசாரி முன்னணி
52.மௌவ்பிம ஜனதா பக்ஷய
53.மஹஜன எக்சத் பெரமுன
54.முஸ்லிம் தேசிய கூட்டமைப்பு
55.நல்லாட்சிக்கான தேசிய முன்னணி
56.இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் (அரசியற் கிளை)
57.லங்கா சமசமாஜக் கட்சி
58.லிபரல் கட்சி
59.ஸ்ரீலங்கா தொழிலாளர் கட்சி
60.ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி
61.இலங்கை முன்னிலை கட்சி
62.ஸ்ரீ லங்கா பொதுஜன பெரமுன
63.ஸ்ரீலங்கா முற்போக்கு முன்னணி
64.ஸ்ரீலங்கா மஹாஜன பக்ஷய
65.ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ்
66.ஸ்ரீலங்கா கொமியுனிஸ்ட் கட்சி
67.இலங்கை சோசலிச கட்சி
68.சோஷலிச மக்கள் முன்னணி
69.சோசலிச சமத்துவக் கட்சி
70.சிங்களதீப ஜாதிக பெரமுண
இலங்கை பாராளுமன்றத்தின் எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள் (1947-2018)
1.கலாநிதி என்.எம்.பெரேரா
(1947 ஒக்டோபர் 17 – 1952 ஏப்ரல் 08)
1935 டிசம்பர் 18 ஆம் திகதி உதயமான லங்கா சமசமாஜக் கட்சியில் உயர் பதவியை வகித்த கலாநிதி என்.எம்.பெரேரா 1947இல் நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தலில் றுவன்வெல்ல தொகுதி யில் போட்டியிட்டு 10 ஆயிரத்து 65 வாக்குகளைப் பெற்று வெற்றி பெற்றார். இலங்கையில் முதலாவதாக கட்சி அடிப்படையில் நடைபெற்ற தேர்தல் இதுவாகும். எந்தவொரு கட்சியும் 50 சதவீத ஆசனத்தைக் கைப்பற்றவில்லை.
எனவே, 42 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றியிருந்த ஐக்கிய தேசியக் கட்சி சுயேட்சை உறுப்பினர்களை இணைத்துக்கொண்டு ஆட்சிய மைத்தது. தமிழ்க் காங்கிரசும் அரசாங்கத்துக்கு ஆதரவு வழங்கியது. பிரதமராக டி.எஸ். சேனாநாயக்க நியமிக்கப்பட்டார்.லங்கா சமசமாஜக் கட்சி 10 ஆசனங்களை வென்றது. இதன்படி எதிர்க்கட்சித் தலைவராக என்.எம். பெரேரா தெரிவுசெய்யப்பட்டார்.முதலாவது பாராளுமன்ற அமர்வு 1947 ஒக்டோபர் 14ஆம் திகதி நடைபெற்றது. அன்று முதல் 1952 ஏப்ரல் 8 ஆம் திகதி வரை எதிர்க்கட்சித் தலைவராக செயற்பட்டார்.
2.எஸ்.டபிள்யூ.ஆர்.டி பண்டார நாயக்க. (1952 ஜூன் 09 – 1956 பெப்ரவரி 18)
ஐக்கிய தேசிய கட்சி அரசாங்கத்தில் அங்கம் வகித்த பண்டாரநாயக்க அக்கட்சியுடன் கொள்கை ரீதியில் ஏற்பட்ட முரண்பாடுகள் காரண மாக 1951இல் வெளியேறி 1951 செப்டம்பர் 2 ஆம் திகதி ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சியை உருவாக்கினார். 1952 மேயில் நடைபெற்ற இலங்கையின் 2 ஆவது பாராளுமன்றத் தேர்தலில் பண்டாரநாயக்க தலைமையி லான ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி போட்டியிட்டது. தேர்தலில் ஐக்கிய தேசியக்கட்சி வெற்றி பெற்றாலும் அத்தனகல தொகுதியில் 38 ஆயிரத்து 478 வாக்குகளைப் பெற்று பண்டாரநாயக்கவே முதலிடம் பெற்றார். அத்துடன், மொத்தமாக 9 தொகுதிகளில் சுதந்திரக்கட்சி வெற்றி பெற்றது. பிரதான எதிர்க்கட்சி என்ற அந்தஸ்த்தும் அக்கட்சிக்கு கிடைத்தது. 1956 பெப்ரவரி 18ஆம் திகதிவரை எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியில் நீடித்தார். 1959 செப்டம்பர் 29 ஆம் திகதி பண்டாரநாயக்க சுட்டுப் படு கொலை செய்யப்பட்டார்.
3.கலாநிதி என்.எம்.பெரேரா (1956 ஏப்ரல் 19 – 1959 டிசம்பர் 05)
1956 இல் நடைபெற்ற இலங்கையின் 3 ஆவது பொதுத் தேர்தலில் 51 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றி ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி அரியணையேறியது. ஆளுங்கட்சியாக இருந்த ஐக்கிய தேசியக் கட்சிக்கு பெரும் பின்னடைவு ஏற்பட்டது. 14 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றிய லங்கா சமசமாஜக்கட்சி மீண்டும் பிரதான எதிர்க்கட்சியானது. 1956 ஏப்ரல் 19 ஆம் திகதி கலாநிதி என்.எம். பெரேரா 2 ஆவது முறையும் எதிர்க்கட்சித் தலைவராக கடமை யேற்றார்.
பண்டாரநாயக்க அரசின் தனிச்சிங்கள சட்டத்துக்கு எதிராக பிரதான எதிர்க்கட்சி என்ற வகை யில் லங்கா சமசமாஜக்கட்சி போர்க்கொடி தூக்கியது. 1959 டிசம்பர் 5 ஆம் திகதிவரை பதவி யில் நீடித்தார். அதன் பின்னர் அவர் எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியை வகிக்கவில்லை.லங்கா சமமாஜக்கட்சி 1964 இல் சுதந்திரக் கட்சியுடன் இணைந்து ஐக்கிய முன்னணியை உருவாக்கியது. 70 இல் இக்கூட்டணி வெற்றிபெற்ற பின்னர் என்.எம்.பெரேரா நிதி அமைச்சராக பதவி வகித்தார். 1979 ஓகஸ்ட் 4 ஆம் திகதி உயிரிழந்தார்.
4.சீ.பி.டி.சில்வா (1960 மார்ச் 30 – 1960 ஏப்ரல் 23)
1960 மார்ச் 19ஆம் திகதி நடைபெற்ற இலங்கையில் 4ஆவது பாராளுமன்றத் தேர்தலில் எந்தவொரு கட்சிக்கும் பெரும்பான்மையை பெற்றுக் கொள்ள முடியாமல் போனது. ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் தேர்தல் பிரச்சார நடவடிக்கைக்கு சீ.பி.டி.சில்வாவே தலைமை தாங்கினார். 50 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றியிருந்த டட்லி சேனாநாயக்க தலைமையி லான ஐக்கிய தேசியக்கட்சி ஏனைய கட்சிகளின் ஆதரவு டன் ஆட்சியமைத்திருந்தாலும், சிம்மாசன உரையின் முடிவில் நடைபெற்ற வாக்கெடுப்பில் தோல்வி ஏற்பட்டது. இதனால் தேர்தல் நடைபெற்று 24 நாட்களுக்குள் பாராளுமன்றம் கலைக்கப்பட்டு மீண்டும் பொதுத் தேர்தலுக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது.
இதன்படி 1960 ஜீலை 20 ஆம் திகதி இலங்கையில் ஐந்தாவது பொதுத்தேர்தல் நடைபெற்றது.
5.டட்லி சேனாநாயக்க (1960 ஒகஸ்ட் 05 – 1964 டிசம்பர் 17)
1960 ஜீலை 20 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் ஸ்ரீ மாவோ பண்டாரநாயக்க தலைமையிலான ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி வரலாற்று வெற்றியை பதிவு செய்தது. 30 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றிய ஐக்கிய தேசியக்கட்சி பிரதான எதிர்க்கட்சியானது. அதன் தலைவர் டட்லி சேனாநாயக்க 1960 ஒகஸ்ட் 05 ஆம் திகதி எதிர்க்கட்சித் தலைவராக கடமையேற்றார். 1964 டிசம்பர் 17 ஆம் திகதிவரை பதவியில் நீடித்தார். 1965 மார்ச் 22ஆம் திகதி நடைபெற்ற தேர்தலில் ஐக்கிய தேசியக்கட்சியை வெற்றியை நோக்கி அழைத்துச் சென்றார். ஒரு தடவை மாத்திரமே எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியை வகித்துள்ளார்.ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் ஸ்தாபகத் தலைவரான டி.எஸ்.சேனாநாயக்கவின் புதல்வரான இவர், லண்டன் கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகத்தில் சட்டம் கல்வி பயின்றுள்ளார். 1973 ஏப்ரல் 13 ஆம் திகதி உயிரிழந்தார்.
6.சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்க (1965 ஏப்ரல் 05 – 1970 மார்ச் 25)
தனது கணவரான எஸ்.டபிள்யு.ஆர்.டி.பண்டாரநாயக்க படு கொலை செய்யப்பட்ட பின்னர், அரசியலுக்கு காலடியெடுத்து வைத்த சிறி மாவோ பண்டாரநாயக்க 1960 இல் நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் வெற்றி பெற்று பிரதமர் பதவியை ஏற்று உலகின் முதலாவது பெண் பிரதமர் என்ற நாமத்தை பெற்றார். எனினும், 1965 மார்ச் 22 இல் நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தலில் ஐக்கிய தேசியக்கட்சி வெற்றி பெற்றது. 41 ஆசனங்களை கைப்பற்றிய ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சியின் தலைவர் ஸ்ரீமா எதிர்க் கட்சித் தலைவரானார். 1965 இல் இடதுசாரி கட்சிகளையும் இணைத்துக் கொண்டு ஐக்கிய முன்னணியை (சமகி பெரமுண) உருவாக்கினார். எதிர்க்கட்சித் தலைவருக்கான கடப்பாட்டை உரிய வகையில் நிறைவேற்றினார். இதனால் 1970 மே 27 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தலில் ஐக்கிய முன்னணி வெற்றி பெற்றது. ஸ்ரீமா பிரதமரானார். இலங்கையின் முதலாவது குடியரசு யாப்பு இவர் தலைமையிலேயே உருவாக்கப்பட்டது. 1976இல் கொழும்பில் அணிசேரா மாநாட்டையும் வெற்றிகரமாக நடத்தினார்.
7.ஜே.ஆர்.ஜயவர்தன (1970 ஓகஸ்ட் 07 – 1977 மே 18)
1970 இல் நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் சுதந்திரக்கட்சி தலை மையிலான ஐக்கிய முன்னணி வெற்றி பெற்றது. 17 ஆசனங்களை மட்டுமே கைப்பற்றிய ஐக்கிய தேசியக்கட்சி எதிர்க்கட்சியானது. எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவி ஜெ.ஆர்.ஜயவர்தனவிடம் கையளிக்கப்பட்டது. சிறந்த கல்வியாளரான ஜே.ஆர்.ஜயவர்தன டி.எஸ்.சேனாநாயக்கவின் வழி காட்டலில் வெற்றிகரமாக அரசியல் பயணத்தை முன்னெடுத்தவர். 1947 இல் முதலாவது அமைச்சரவையில் நிதி அமைச்சர் பதவியை வகித்தவர். 1973 இல் ஐக்கிய தேசியக்கட்சியின் தலைமைப்பதவியை இவர் ஏற்ற பின்னரே அசுர வேகத்தில் கட்சி வளர்ச்சி கண்டது. குறிப்பாக 1977 ஜீலை 21 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் 144 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றி ஆறில் ஐந்து பெரும்பான்மையுடன் ஐ.தே.க. மீண்டும் அரி யணையேறியது. பாராளுமன்றத்தில் பெரும்பான்மை பலம் இருந்ததால் நிறைவேற்று அதிகார ஜனாதிபதி முறைமையை உருவாக்கி, 1978 பெப்ரவரி 4 ஆம் திகதி பதவிப்பிரமாணம் செய்துகொண்டார். இலங்கையின் முதலாவது நிறைவேற்று அதிகார ஜனாதிபதி இவரே. 1982 ஒக்டோபர் 10 ஆம் திகதி நடைபெற்ற ஜனாதிபதி தேர்தலிலும் வெற்றி நடைபோட்டார்.அதன்பின்னர் 1982 டிசம்பர் 22 ஆம் திகதி சர்வஜன வாக்கெடுப்பை நடத்தி பாராளுமன்றத்தின் ஆயுட்காலத்தை மேலும் ஆறு வருடங்களுக்கு நீடித்துக்கொண்டார். இலங்கை அரசியலில் இன்றளவிலும் பேசப்படுகின்ற ஓர் அரசியல் தலைவராக ஜே.ஆர். ஜயவர்தன விளங்குகிறார். 1996 நவம்பர் முதலாம் திகதி உயிரிழந்தார்.
8.அ.அமிர்தலிங்கம் (1977 ஓகஸ்ட் 04 – 1983 ஒக்டோபர் 24)
1977 இல் நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி 8 ஆசனங்களுடன் மூன்றாம் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டது. 18 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றி தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி பிரதான எதிர்க்கட்சியானது. கூட்டணியின் தலைவர் அமிர்தலிங்கம் எதிர்க்கட்சித் தலைவராக தெரிவு செய்யப்பட்டார். இலங்கை பாராளுமன்றத்தில் முதலாவது தமிழ் எதிர்க்கட்சித் தலைவர் இவராவார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. 1983 ஒக்டோபர் 24 வரை பதவியில் நீடித்தார். 1989 ஜீலை 13 ஆம் திகதி சுட்டுப்படுகொலை செய்யப்பட்டார்.
9.அநுர பண்டாரநாயக்க (1983 நவம்பர் 08 – 1988 டிசம்பர் 20)
பாராளுமன்றத்தின் ஆயுட்காலம் மேலும் 6 ஆண்டுகளுக்கு நீடிக்கப்பட்டதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து தமிழர் விடுதலை கூட்டணி பாராளுமன்றத்தைவிட்டு வெளியேறியதால் எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவி சுதந்திரக்கட்சி வசமானது. ஸ்ரீமாவோ பண்டாரநாயக்கவின் மகனான அநுர பண்டாரநாயக்க அப்பதவிக்கு நியமிக்கப்பட்டார். பாராளுமன்றத்தில் சபாநாயகர் பதவியையும் இவர் வகித்துள்ளார். 2008 மார்ச் 16 ஆம் திகதி தனது 59 ஆவது வயதில் காலமானார்.
10.ஸ்ரீமாவே பண்டாரநாயக்க (1989 மார்ச் 09 – 1994 ஜூன் 24)
77 ஆம் ஆண்டுக்கு பின்னர் ஜே.ஆர்.அரசாங்கம் ஸ்ரீமாவின் குடியுரிமையை பறித்ததால் அவரால் முதலாவது ஜனாதிபதி தேர்தலில் போட்டியிட முடியவில்லை. 1988 டிசம்பர் 22 ஆம் திகதி நடைபெற்ற இலங்கையின் 2ஆவது ஜனாதிபதி தேர்தலில் அவர் போட்டியிட்டார். எனி னும், அவரால் வெற்றி பெற முடியாமல் போனது. சர்வஜன வாக்கெடுப்பு மூலம் பாராளுமன்ற ஆயுட்காலமும் நீடிக்கப்பட்டதால் 89 இல்தான் பொதுத் தேர்தல் நடைபெற்றது. அத்தேர்தலில் பிரேமதாச தலைமையி லான ஐக்கிய தேசியக்கட்சி வெற்றி பெற்றது.
67 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றிய ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி பிர தான எதிர்க்கட்சியானது. அதன் தலைவர் ஸ்ரீமாவோ பண்டாரநாயக்க எதிர்க்கட்சித் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார். 1994 ஜீன் 24 ஆம் திகதி வரை பதவியில் நீடித்தார். 1994 ஓகஸ்ட் 16 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி தலைமையிலான மக்கள் கூட்டணி வெற்றி பெற்று ஆட்சியமைத்தது. 94 இல் நடைபெற்ற ஜனாதிபதி தேர்தலில் சந்திரிக்கா வெற்றிபெற்ற பின்னர் ஸ்ரீமா பிரதமரானார். இரண்டு தடவைகள் மட்டுமே அவர் எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியை வகித்துள்ளார். 2000 ஒக்டோபர் 10 ஆம் திகதி காலமானார்.
11.காமினி திஸாநாயக்க (1994 ஓகஸ்ட் 25 – 1994 ஒக்டோபர் 24)
1994 இல் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தலைவராக ரணில் விக்கிரமசிங்க நியமிக்கப்பட்டார். கட்சியிலிருந்து வெளியேறி மீண்டும் தாய் வீடு திரும்பிய காமினி திஸாநாயக்க பிரதான எதிர்க்கட்சி தலை வரானார். 1994 நவம்பர் 09 ஆம் திகதி ஜனாதிபதி தேர்தல் நடத்தப்படும் என அறிவிக்கப்பட்டது. ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் சார்பில் காமினி திஸாநாயக்க போட்டியிட்டார். 1994 ஒக்டோபர் 20 ஆம் திகதி எவரும் எதிர்பாராத வகையில் கொழும்பு, தொட்டலங்க பகுதியில் நடைபெற்ற தேர்தல் பிரசாரக் கூட்டத்தின்போது படுகொலை செய்யப்பட்டார் காமினி திஸாநாயக்க. இதனால் அவரின் பாரியாருக்கு வாய்ப்பளிக்கப்பட்டது. இத்தேர்தலில் ஐக்கிய தேசியக்கட்சி தோல்வியடைந்தது.
12. ரணில் விக்கிரமசிங்க (1994 ஒக்டோபர் 28 – 2000 ஓகஸ்ட் 18)
காமினி திஸாநாயக்க படுகொலை செய்யப்பட்ட பின்னர், எதிர்கட்சித் தலைவராக ரணில் விக்கிரமசிங்க பதவியேற்றார். 2000 ஓகஸ்ட் 18 பாராளுமன்றம் கலைக்கப்படும் வரை அப்பதவியில் நீடித்தார். சந்திரிக்கா குமாரதுங்கவுக்கு 2000 ஒக்டோபர் 10 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தல் திருப்திகரமான வெற்றியை வழங்கவில்லை. இத்தேர்தலில் சந்திரிக்கா தலைமையிலான மக்கள் கூட்டணி 94 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றி 13 போனஸ் ஆசனங்கள் சகிதம் மொத்தமாக 107 ஆசனங்களைப் பெற்றிருந்தாலும் ஆட்சியமைப்பதற்கான சாதாரணப் பெரும்பான்மை பலம் (113) இருக்கவில்லை. மறுபுறத்தில் உள்நாட்டுப்போர், பொருளா தார நெருக்கடி, ஆட்சி கவிழ்ப்பு திட்டம் என பல பிரச்சினைகள் தலை தூக்கியதால் நிறைவேற்று அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி ஓராண்டுக்குள் நாடாளுமன்றத்தைக் கலைத்தார் சந்திரிக்கா. 2000 செப்டம்பர் 14 முதல் 2000 ஒக்டோபர் 10 வரை எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியில் ரணில் நீடித்தார்.
13. ரத்னசிறி விக்கிரமநாயக்க (2001 டிசம்பர் 18 – 2002 ஜனவரி 31)
2001 டிசம்பர் 05 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத் தேர்தலில் ஐக்கிய தேசியக்கட்சி வெற்றி பெற்றது. பிரதமராக ரணில் விக்கிரமசிங்க பதவியேற்றார். ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி தலைமையிலான கூட்டணி 77 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றியது. எதிர்க்கட்சித் தலைவராக களுத்துறை மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினர் ரத்னசிறி விக்கிரமநாயக்க தெரிவு செய்யப்பட்டார். இவர் பிரதமராக பதவி வகித்துள்ளார். தற்போதைய பாராளுமன்ற பாராளுமன்ற உறுப்பினர் விதுல விக்கிரமநாயக்கவின் தந்தையாவார். 2016 டிசம்பர் 27 ஆம் திகதி இவர் உயிரிழந்தார்.
14.மஹிந்த ராஜபக்ச (2002 பெப்ரவரி 06 – 2004 பெப்ரவரி 07)
15.ரணில் விக்கிரமசிங்க (2004 ஏப்ரல் 22 – 2010 பெப்ரவரி 09)
16.ரணில் விக்கிரமசிங்க (2010 ஏப்ரல் 22 – 2015 ஜனவரி 09)
17.நிமல் சிறிபால டி சில்வா (2015 ஜனவரி 20 – 2016 ஜூன் 26)
2015 ஜனவரி 8 ஆம் திகதி நடைபெற்ற ஜனாதிபதி தேர்தலில் ஐக்கிய தேசியக்கட்சி தலைமையிலான புதிய ஜனநாயக முன்னணி வெற்றி பெற்றது. ஜனாதிபதியாக பதவியேற்ற கையோடு, பிரதமராக ரணில் விக்கிரமசிங்கவை ஜனாதிபதி நியமித்ததால், மஹிந்த தலைமையிலான அரசாங்கமும் கவிழ்ந்தது. ஐக்கிய தேசியக்கட்சி தலைமையில் இடைக்கால அரசாங்கம் பதவியேற்றது. ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சியின் உப தலைவர் நிமல்சிறிபால டி சில்வா 2015 ஜனவரி 20 ஆம் திகதி முதல் 2016 ஜூன் 26 வரை பதவி வகித்தார்.
18.இரா.சம்பந்தன் (2015 செப்டம்பர் 03 – 2018 டிசம்பர் 17)
2015 ஓகஸ்ட் மாதம் 15 ஆம் திகதி நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில் எந்தவொரு கட்சியும் ஆட்சியமைப்பதற்கான பெரும்பான்மையை பெறவில்லை. போனஸ் ஆசனங்கள் சகிதம் 106 ஆசனங்களைக் கைப்பற்றிய ஐக்கிய தேசியக்கட்சி, ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சியுடன் இணைந்து தேசிய அரசாங்கத்தை உருவாக்கியது. சுதந்திரக்கட்சியின் முடிவுக்கு மஹிந்த தரப்பு கட்டுப்படவில்லை. எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவி தமக்கு வேண்டும் என வலியுறுத்தியது வாதிட்டது. எனினும், ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திர முன்னணி, தேசிய அரசாங்கத்தில் அங்கம் வகிப்பதால், எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியை அம் முன்னணியின் உறுப்பினர்களுக்கு வழங்க முடியாது என சபாநாயகர் திட்டவட்டமாக அறிவித்தார். இதன்படி 16 ஆசனங்களை கைப்பற்றிய தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவர் எதிர்க்கட்சித் தலைவராக தெரிவு செய்யப்பட்டார்.
தொடரும்…
(சுழியோடி)